1962: De politiek van de oriëntatie naar het westen (K.Adenauer) en de politiek t.o.v. de landen van het Oostblok (W. Brandt)

Toenadering naar het Westen (Charles de Gaulle links / Bundeskanzler Konrad Adenauer rechts) | Toenadering naar het Oosten (Bundeskanzler Willy Brandt – knieval in Warschau)

Konrad Adenauer, de eerste bondskanselier van de Bondsrepubliek Duitsland (1949-1963), stelde zich vanaf het begin, wat de buitenlandse politiek betrof, ten doel, de Bondsrepubliek Duitsland in de gemeenschap van de westelijke democratieën met het waardesysteem ervan te integreren. Daarbij was het belangrijk voor hem de na het einde van de Tweede Wereldoorlog verloren soevereiniteit van de staat West-Duitsland te herstellen en het doel van een eenheid van heel Duitsland in het oog te houden. Met verschillende verdragen bereikte Adenauer de integratie van de Bondsrepubliek Duitsland in de gemeenschap van de westelijke staten, alsook in hoge mate de soevereiniteit van de staat. De politiek van de strikte oriëntatie naar het westen had echter ook het gevolg dat de Bondsrepubliek Duitsland zich steeds meer van het doel van een verenigd Duitsland en van het doel van een toenadering tussen West en Oost verwijderde, zodat de verdeling van Duitsland steeds sterker leek te worden.

Willy Brandt, bondskanselier van de Bondsrepubliek Duitsland van 1969 tot 1974, zag zijn taak wat de buitenlandse politiek betrof, voornamelijk daarin een brug naar de Oost-Europese staten te bouwen en Oost en West weer nader bij elkaar te brengen. Hij bereikte betere relaties met de Sovjet-Unie en in het bijzonder met Polen, waarvan de verhouding met de Bondsrepubliek Duitsland door de gebeurtenissen in de oorlog sterk was verslechterd. Door de knieval van Willy Brandt voor het Holocaustmonument in het getto van Warschau op 7 december 1970 werden de gevoelens van schuld en het berouw van de Duitsers tegenover de Poolse slachtoffers indrukwekkend kenbaar gemaakt. De overeenkomsten met de DDR leidden tot het normaliseren van de betrekkingen tussen de Bondsrepubliek Duitsland en de DDR en bevorderden op lange termijn het te boven komen van de verdeling van Duitsland. Bovendien werd ook de verbondenheid binnen Europa versterkt: Adenauer bereikte vriendschappelijke betrekkingen met Frankrijk, Brandt verbeterde de verhouding met de Oost- Europese staten.