1896: Pierre de Coubertin i jego idea nowożytnych igrzysk olimpijskich

Baron Pierre de Coubertin

W starożytnej Grecji igrzyska olimpijskie rozgrywane były ku czci najwyższego Boga Zeusa i jego małżonki Hery. Były to zawody sportowe rozgrywane co 4 lata (od 776 r. p.n.e. do 393 n.e.) w Olimpii położonej na Peloponezie. Igrzyska trwały wtedy pięć dni i składały się z pięcioboju, wyścigów rydwanów i zapasów połączonych z boksem nazywanych pankrationem.

Inicjatorem upamiętnienia starożytnej tradycji stał się francuski baron Pierre de Coubertin, dzięki któremu w 1896 roku w Atenach zostały zorganizowane pierwsze nowożytne igrzyska olimpijskie. Po raz pierwszy ideę ponownego zorganizowania igrzysk pod hasłem szlachetnego współzawodnictwa i braterstwa wszystkich narodów Pierre de Coubertin przedstawił w roku 1890. Dwa lata później został założony Międzynarodowy Komitet Olimpijski (IOC), a po kolejnych czterech latach odbyły się pierwsze igrzyska. 285 sportowców z 14 krajów rywalizowało ze sobą w Atenach w 9 dyscyplinach. W maratonie, najpopularniejszych zawodach w Grecji, zwycięstwo odniósł grecki pasterz Spiridon Louis. Wiwatowało mu ponad 100 tys. ludzi! Skromny 24-latek stał się prawdziwym bohaterem narodowym i uosobieniem legendy Filippides, od której rozpoczęło się niegdyś mityczne współzawodnictwo.

Od roku 1896, co cztery lata, z wyjątkiem okresu wojen światowych, zawodnicy z całego świata spotykają się w ramach sportowego współzawodnictwa. Przyświeca im słynna dewiza Pierre de Coubertina – „najważniejszy jest udział!”

élèves du Lycée Notre Dame de la Compassion à Pontoise