966: Chrzest Polski
W 966 roku Mieszko, książę słowiańskiego plemienia Polan, przyjął chrzest w obrządku łacińskim. Odbyło się to za pośrednictwem Czechów. Czeska księżniczka Dobrawa została poślubiona Mieszkowi. Przyjęcie chrztu pozwoliło władcy na zjednoczenie wszystkich plemion polskich pod swoim berłem, które stało się symbolem władcy chrześcijańskiego – pomazańca bożego. Mieszko I poszedł w ślady króla Franków Chlodwiga, który w 496 roku rozpoczął chrystianizację zachodniej Europy. Polski książę włączył się w proces rozwoju chrześcijaństwa w Europie środkowej i wschodniej. Czechy odziedziczyły kulturę chrześcijańską po Państwie Wielkomorawskim, Bułgaria przyjęła chrzest w 864, Węgry w 974, Ruś Kijowska w 988 roku. W X wieku większość Europy znalazła się w kręgu cywilizacji chrześcijańskiej. Chrześcijaństwo pozwoliło młodemu państwu polskiemu na wyjście z prahistorii. Duchowni zaczęli tworzyć sprawny aparat państwa, język łaciński umożliwił swobodne kontakty z zachodem, kultura zachodniej Europy wzbogaciła kulturę rodzimą. Z punktu widzenia politycznego, przyjęcie chrześcijaństwa stanowiło dla Mieszka I ochronę przed tymi, którzy chcieli dokonać podboju ziem słowiańskich pod hasłem szerzenia chrześcijaństwa. W 972 roku w bitwie pod Cedynią drużyna polskiego księcia pobiła wojska margrabiego Hodona próbującego wtargnąć z łupieżczą wyprawą do Polski.
PSP 5 im. Bolka I Świdnickiego w Strzelinie, Piotr Rozenek
